W jaki sposób Diamond odrzuca argument, że brak udomowienia niektórych zwierząt wynika z różnic kulturowych?

Diamond odrzuca argument, że niepowodzenie niektórych ludzkich społeczeństw udomowienia niektórych gatunków zwierząt (takich jak żubry przez rdzennych Amerykanów lub wielbłąd przez rdzennych ludów Ameryki) powstało z różnic kulturowych poprzez zapewnienie kilku kontrprzykładów.

Przykłady z różnych regionów przy użyciu podobnych dostępnych gatunków:

- Po pierwsze, podkreśla przypadki różnych grup kulturowych żyjących w podobnych środowiskach o różnym stopniu sukcesu w udomowieniu pokrewnych gatunków, takich jak nieudane próby Indian Amerykanów w celu udomowienia amerykańskiego bawołu w porównaniu z sukcesem grup eurazjatyckich z aurokami i innymi dzikimi bydłem gatunek.

Kryteria selektywne nie są wyłączne dla niektórych kultur:

- Po drugie, Diamond twierdzi, że kryteria stosowane do wyboru gatunków do udomowienia były w dużej mierze podobne w różnych kulturach, takie jak pożądane cechy wielkości, zachowania i preferencji dietetycznych, zamiast opierać się wyłącznie na preferencjach kulturowych lub tabu.

Szybkie udomowienie gatunków w określonych regionach:

- Po trzecie, cytuje przypadki szybkiego i niezależnego udomowienia niektórych gatunków, takich jak psy i konie, w wielu regionach przez różne grupy, co wskazuje, że czynniki kulturowe nie były jedynymi determinantami.

Znaczenie czynników kulturowych i środowiskowych:

- Podczas gdy Diamond przyznaje, że czynniki kulturowe mogły odgrywać rolę w ostatecznym użyciu i integracji udomowionych zwierząt ze społeczeństwem, szczególnie związanym z selektywną hodowlą dla pożądanych cech, podkreśla znaczenie ograniczeń środowiskowych i nieodłącznych cech gatunku.