Trylobity były podajnikami filtrowania, co oznacza, że napięli małe cząsteczki pokarmu z wody. Mieli na głowie parę anten, które wyczuwali swoje otoczenie. Mieli także parę żuchwy, których używali do miażdżenia jedzenia.
Trylobany mieszkali na dnie oceanu, gdzie zakopali się w osadach. Następnie wyciągnęliby swoje anteny i żuchwy z nor i czekali na jedzenie. Kiedy znaleźli jedzenie, używali swoich żuchwy, aby je zmiażdżyć, a następnie przełknąć.
Trilobity były w stanie filtrować szeroką gamę cząstek pokarmowych, w tym glony, plankton i małe zwierzęta. Byli także w stanie jeść osad, z którego używali do wydobywania składników odżywczych.
Trilobity były ważną częścią starożytnego ekosystemu morskiego. Pomogli w recyklingu składników odżywczych i dostarczania żywności innym zwierzętom. Odgrywali także rolę w tworzeniu skał osadowych, ponieważ ich skorupy były często zachowane w zapisie kopalnym.