Gatunki dodawane są do listy zagrożonych na podstawie zestawu kryteriów oceniających ryzyko wyginięcia. Kryteria te obejmują:
* Wielkość populacji: Wielkość populacji gatunku jest kluczowym czynnikiem określającym ryzyko jego wyginięcia. Gatunki o małych populacjach są bardziej narażone na wyginięcie niż gatunki o dużych populacjach.
* Trend populacji: Ważna jest także tendencja w wielkości populacji gatunku. Gatunki, których populacja maleje, są bardziej narażone na wyginięcie niż gatunki, których populacja jest stabilna lub rośnie.
* Zakres geograficzny: Zasięg geograficzny gatunku jest również czynnikiem określającym ryzyko jego wyginięcia. Gatunki o małych zasięgach geograficznych są bardziej narażone na wyginięcie niż gatunki o dużych zasięgach geograficznych.
* Jakość siedliska: Ważna jest także jakość siedliska gatunku. Gatunki żyjące w siedliskach zdegradowanych lub fragmentarycznych są bardziej narażone na wyginięcie niż gatunki żyjące w siedliskach wysokiej jakości.
* Zagrożenia: Obecność zagrożeń dla gatunku, takich jak polowania, utrata siedlisk czy zmiany klimatyczne, jest również czynnikiem określającym ryzyko jego wyginięcia.
Gatunki są dodawane do listy zagrożonych, jeśli spełniają jedno lub więcej z tych kryteriów. Czerwona Księga IUCN jest regularnie aktualizowana w miarę pojawiania się nowych informacji, zatem status gatunków może zmieniać się z biegiem czasu.