1. Skrzela:Podobnie jak inne ryby, węgorze używają przede wszystkim skrzela do oddychania. Węgorze mają wyspecjalizowane struktury skrzelowe, które pozwalają im efektywnie wydobywać tlen z wody. Ich skrzela składają się z cienkich włókien, które zwiększają powierzchnię dostępną do wymiany gazu.
2. Akcesorium narządy oddechowe:Węgorze mają akcesorium narządy oddechowe oprócz swoich skrzeli. Struktury te umożliwiają im przetwarzanie tlenu, nawet gdy w środowiskach o niskim poziomie tlenu lub z wody przez krótkie okresy:
- Suprabranchial Organ:Położony nad skrzelami, narząd nadprzewodowy jest strukturą podobną do woreczki wyłożonej tkanką oddechową. Pomaga uzupełnić pobieranie tlenu, gdy skrzela węgorza są niewystarczające.
- Skóra:Węgorze mają wysoce unaczynioną skórę, która zawiera wiele naczyń włosowatych w pobliżu powierzchni. Ta adaptacja ułatwia oddychanie skórne, umożliwiając węgorze wchłanianie tlenu bezpośrednio z powietrza lub wody przez ich skórę.
-Oddychanie powietrza:Niektóre gatunki węgorzy rozwinęły możliwości oddychania powietrza. Posiadają zmodyfikowane pęcherzy pływackie lub inne struktury oddechowe, które działają jak płuca. Umożliwia im to przełknięcie powietrza z powierzchni i wykorzystywanie tlenu atmosferycznego.
3. Krążenie krwi:Węgorze mają wyspecjalizowane układy krążenia, które skutecznie przenoszą tlen w całym ciele. Ich serca składają się z czterech komn, podobnych do niektórych ssaków i ptaków, co pozwala na oddzielenie krwią natlenionej i odtlenianej. Ten wydajny przepływ krwi pomaga dostarczać tlen do tkanek i narządów węgorza.
4. Dostosowania do środowisk o niskim tlenie:Węgorze mogą przetrwać w szerokim zakresie stężeń tlenu dzięki ich adaptacjom fizjologicznym. Niektóre gatunki mogą tolerować niski poziom tlenu, zmniejszając ich szybkość metabolizmu, oszczędzając energię i przesuwając się do oddychania beztlenowego w razie potrzeby.
Warto zauważyć, że różne gatunki węgorza mogą mieć różne adaptacje i mechanizmy fizjologiczne do przetwarzania tlenu, ale ogólne opisane tutaj zasady mają zastosowanie do wielu gatunków węgorza. Te adaptacje łącznie pozwalają węgorzom rozwijać się w różnych środowiskach wodnych, w tym w rzekach, jeziorach, ujściach ujść, a nawet od czasu do czasu na lądzie.