2. Zmiana i utrata siedlisk: Ujścia rzek służą jako ważne siedliska dla różnorodnych gatunków morskich i lądowych na różnych etapach życia. Działalność człowieka, taka jak rekultywacja gruntów, pogłębianie, budowa portów i przystani oraz rozwój miast, spowodowała rozległe zmiany i utratę siedlisk. Ponadto zmiany w dopływie słodkiej wody spowodowane tamami i przekierowaniem wody mogą znacząco wpłynąć na równowagę ekologiczną ujść rzek.
3. Przełowienie i eksploatacja: Ujścia rzek zapewniają obfite populacje ryb ze względu na bogate zasoby pożywienia i służą jako krytyczne tereny lęgowe dla wielu gatunków. Niezrównoważone praktyki połowowe i nadmierna eksploatacja doprowadziły do uszczuplenia zasobów rybnych, zagrażając równowadze ekologicznej i wartości gospodarczej tych obszarów.
4. Wydobywanie zasobów naturalnych: Ujścia rzek często zawierają cenne zasoby naturalne, takie jak piasek, żwir i ropa naftowa. Wydobywanie tych zasobów może bezpośrednio zakłócić fizyczną strukturę ujścia rzeki, zmodyfikować wzorce przepływu wody i prowadzić do degradacji siedlisk.
5. Skutki zmiany klimatu: Ujścia rzek są bardzo podatne na skutki zmiany klimatu, w tym na podnoszący się poziom mórz, zakwaszenie oceanów, zmiany gradientów zasolenia i zmianę rozkładu opadów. Zmiany te mogą skutkować utratą siedlisk, zakłóceniem rozmieszczenia gatunków i ogólną destabilizacją ekosystemu.
Wrażliwość ujść rzek wynika z połączenia ich kluczowych funkcji ekologicznych, wrażliwości na zanieczyszczenia i zmiany siedlisk, wrażliwości ich mieszkańców oraz wyzwań związanych ze zmianą klimatu. Aby chronić te bezcenne ekosystemy, ogromne znaczenie mają wszechstronne strategie zarządzania, wysiłki na rzecz ochrony przyrody i zrównoważone praktyki.