1. Electroreception: Węgorze elektryczne są najbardziej znane ze swojej zdolności do generowania potężnych porażek elektrycznych. Mają jednak również wyjątkową zdolność wykrywania pól elektrycznych w otaczającej ich wodzie. W tym sensie elektrorecepcyjnym pośredniczy przede wszystkim specjalistyczne komórki zwane elektrocytami, które znajdują się w ciele węgorza i działają jak żywa bateria. Węgorz elektryczny może wykryć nawet słabe sygnały elektryczne, pozwalając mu nawigować, znajdować ofiarę i wyczuwać potencjalne zagrożenia w otaczającej wodzie.
2. Vision: Węgorze elektryczne mają stosunkowo dobre widzenie, a ich oczy znajdują się na czubku głowy, zapewniając szerokie pole widzenia. Mają wizję kolorów, umożliwiając im rozróżnienie różnych obiektów i wyraźne postrzeganie ich środowiska.
3. Słuch: Węgorze elektryczne mogą wykrywać dźwięki i wibracje o niskiej częstotliwości w wodzie. Ten zmysł słuchowy pomaga im zlokalizować ofiarę i unikać drapieżników poprzez wykrywanie ruchów i dźwięków wytwarzanych przez inne organizmy wodne.
4. Olfaction: Węgorze elektryczne mają dobrze rozwinięty zmysł zapachu, którego używają do wykrywania chemikaliów w wodzie. Ten zmysł węchowy pomaga w znalezieniu żywności i identyfikacji potencjalnych partnerów.
5. Gustation: Węgorze elektryczne mają również kubki smakowe na języku i w ustach, pozwalając im rozróżnić różne gusta w wodzie. Ten zmysł smaku ma kluczowe znaczenie dla lokalizowania żywności i rozróżniania substancji jadalnych i niejadalnych.
6. Elektrolokacja: Oprócz elektrorecepcji węgorze elektryczne wykorzystują elektrolokokację do poruszania się w otoczeniu. Emitują impulsy elektryczne o niskim napięciu i interpretują zniekształcenia lub odbicia tych impulsów, aby stworzyć „mapę elektryczną” ich środowiska. Pomaga im to poruszać się po mętnych wodach i wykrywać wokół nich obiekty.
7. System linii bocznej: Podobnie jak wiele ryb, węgorze elektryczne mają system linii bocznej. Składa się z komórek czuciowych położonych wzdłuż ciała, które wykrywają prądy wodne, wibracje i zmiany ciśnienia wody. System linii bocznej pomaga w wykryciu ofiary, drapieżników i ruchów w wodzie.
Połączenie tych zmysłów pozwala węgorzom elektrycznym skuteczne polowanie na ofiarę, unikanie drapieżników, poruszanie się w otoczeniu i interakcje z innymi członkami ich gatunków. Te zdolności sensoryczne są niezbędne do przetrwania i sukcesu węgorzy elektrycznych w ich skomplikowanych siedliskach wodnych.