Orki mają smukłe ciała z charakterystycznymi czarnymi grzbietami oraz białymi bokami i brzuchami. Mają duże płetwy piersiowe i spiczaste płetwy grzbietowe, które u samców mogą osiągać wysokość do 1,8 metra (5,9 stopy). Gatunek ten znany jest ze swojego czarno-białego ubarwienia oraz unikalnych oznaczeń, w tym białej łaty nad i za okiem oraz białej łaty na spodzie.
Orki są drapieżnikami szczytowymi, co oznacza, że nie mają naturalnych drapieżników i odgrywają ważną rolę w równoważeniu ekosystemów morskich. Polują na różnorodne ofiary, w tym ryby, foki, lwy morskie, żółwie morskie i inne wieloryby. Są znani ze swoich wspólnych zachowań łowieckich, często współpracując w grupach, aby okrążyć i złapać zdobycz.
Orki są zwierzętami bardzo społecznymi i żyją w stadach spokrewnionych osobników. Wielkość tych strąków może wynosić od kilku do ponad 50 osobników. Mają złożone struktury społeczne i utrzymują bliskie więzi z innymi członkami stada. Strąki zazwyczaj składają się z spokrewnionych samic i ich potomstwa, a na ich czele stoi najstarsza samica-matka.
Orki są również bardzo inteligentne i zdolne do złożonych wokalizacji i zachowań. Są znane ze swoich wyrafinowanych zdolności echolokacyjnych, wykorzystujących dźwięk do poruszania się po otoczeniu i znajdowania ofiary. Mają także odrębne dialekty wokalne, które mogą się różnić w zależności od kapsuły.
Orki występują we wszystkich oceanach świata, ale najczęściej można je spotkać w wodach przybrzeżnych i obszarach szelfów kontynentalnych. Występują także na półkuli północnej i południowej, w tym w regionach Arktyki i Antarktyki.
Orki są drapieżnikami szczytowymi i odgrywają ważną rolę w równoważeniu ekosystemów morskich. Mają złożone struktury społeczne, są bardzo inteligentni i mają wyrafinowane umiejętności komunikacyjne. Są to fascynujące i kultowe gatunki, które nadal urzekają ludzi na całym świecie.