Pióra mają unikalną strukturę, która przyczynia się do ich niskiej prędkości końcowej. Składają się z centralnego wału z wieloma łupkami rozgałęzionymi z niego. Te kolce są dalej podzielone na barbulki, które tworzą puszystą, trójwymiarową strukturę. Kiedy padnie pióro, powietrze uwięzione między kolcami i Barbules tworzy poduszkę, która opiera się jej ruchu w dół. Struktura ta skutecznie zwiększa współczynnik oporu pióra, pozwalając mu osiągnąć niższą prędkość końcową w porównaniu do gładkiego, solidnego obiektu o tej samej wielkości i gęstości.
W przypadku ptaków prędkość niskiej końcowej jest korzystna, ponieważ umożliwia im kontrolowanie ich zejścia podczas szybowania i lądowania. Ten poziom kontroli pomaga ptakom w bezpiecznym i precyzyjnym lądowaniu na drzewach i innych powierzchniach. Pomaga również w manewrowaniu w różnych środowiskach i bardziej wydajnym lataniu, oszczędzając energię podczas długich lotów.
Ponadto niektóre ptaki używają piór ze zmniejszonymi Barbulami do tworzenia wyspecjalizowanych piór do określonych celów, takich jak szybkie loty lub wyświetlacze.