1. honking :Klasyczny dźwięk „honk” wykonany przez gęsi jest jednym z najbardziej znanych połączeń ptaków. Służy kilka funkcji, w tym:
- Połączenia kontaktowe, aby utrzymać stadę razem podczas lotów lub na ziemi.
- Wezwania alarmowe ostrzegają przed drapieżnikami lub niebezpieczeństwem.
- Połączenia agonistyczne podczas sporów terytorialnych lub interakcji z innymi stołami.
2. chrząknięcie i piszczenie :Gęsi wytwarzają również szereg chrząknięć i piszczących dźwięków. Dźwięki te często kojarzą się z karmieniem i interakcjami społecznymi.
3. Trąbowanie :Niektóre gatunki gęsi, takie jak Swan trębaczy, wytwarzają niski, rezonansowy dźwięk „trąby”. To wezwanie służy do przyciągania partnerów i ustanowienia terytorium.
4. Hisssing :Syktury dźwięk jest często używany jako sygnał zagrożenia lub ostrzegawczy, gdy gęsi są zagrożone lub wzburzone.
5. Język ciała :Oprócz wokalizacji gęsi komunikują się również poprzez język ciała. Obejmuje to pozycje, gesty oraz ruchy skrzydeł i głowy. Na przykład gęś rozciągający szyję i opuszczając głowę może wskazywać na agresję, podczas gdy gęsi chadzająca głowę i szyję może wskazywać na poddanie się lub strach.
6. Sygnały wizualne :Gęsi używają piór i wzorów skrzydeł do przekazywania wiadomości. Na przykład gęś rozpowszechniająca skrzydła może wskazywać na pokaz terytorialny lub znak zalotów.
Ogólnie rzecz biorąc, gęsi komunikują się poprzez bogaty repertuar wokalizacji i mowy ciała, aby utrzymać spójność stada, ustanowić hierarchie społeczne, obronić swoje terytorium, przyciągnąć kolegów i ostrzec przed niebezpieczeństwem. Te umiejętności komunikacyjne pozwalają gęsi rozwijać się i przetrwać w ich naturalnym środowisku.