Bezpieczeństwo w liczbach: Życie w dużej grupie może zapewnić bezpieczeństwo i ochronę przed drapieżnikami. Kiedy drapieżniki napotkają dużą grupę zwierząt, można je zniechęcić do ataku, ponieważ ryzyko zranienia lub przytłoczenia przez grupę jest większe. Jest to powszechnie obserwowane u gatunków takich jak gnu, zebry i bawoły, które tworzą ogromne stada w celu ochrony podczas wypasu na otwartych przestrzeniach.
Obrona kooperacyjna: Duże grupy mogą umożliwić wspólną obronę przed drapieżnikami lub innymi zagrożeniami. Członkowie grupy mogą wspólnie wykrywać potencjalne zagrożenia, ostrzegać innych i angażować się w skoordynowane zachowania obronne. Ta współpraca grupowa zwiększa ich ogólne szanse na obronę i przetrwanie. Na przykład surykatki mają system wartowniczy, w którym jedna osoba stoi na straży i ostrzega grupę o wszelkich zbliżających się zagrożeniach.
Wzmocnione żerowanie: Bycie częścią dużej grupy może również pomóc w zdobywaniu pożywienia. Niektóre gatunki czerpią korzyści ze zbiorowej wiedzy i doświadczenia grupy podczas poszukiwania źródeł pożywienia lub identyfikowania potencjalnych zagrożeń w środowisku. Na przykład słonie często polegają na zbiorowej pamięci stada, aby zlokalizować źródła wody w porze suchej lub nawigować po rozległych krajobrazach.
Większe możliwości krycia: Większe grupy mogą zapewniać jednostkom większe możliwości krycia. Przy większej puli potencjalnych partnerów rywalizacja w grupie może zostać zmniejszona, a spotkania godowe mogą być bardziej udane. Może to przyczynić się do ogólnego sukcesu reprodukcyjnego populacji.
Udostępnione zasoby: Życie w grupie może czasami ułatwić dostęp do wspólnych zasobów. Członkowie grupy mogą zakładać i wykorzystywać wspólne miejsca noclegowe, obszary lęgowe i zbiorniki z żywnością, co zmniejsza wydatki na energię i ryzyko związane z indywidualnym zabezpieczaniem tych zasobów.
Nauczanie społeczne: Duże grupy mogą wspierać społeczne uczenie się oraz przekazywanie wiedzy i umiejętności młodszym, starszym i doświadczonym jednostkom. Umożliwia to przekazywanie ważnych zachowań i adaptacji w obrębie grupy, co sprzyja ogólnemu przetrwaniu i sukcesowi gatunku.
Ulepszona komunikacja: Niektóre gatunki żyjące w dużych grupach mogą rozwijać złożone systemy komunikacji w celu koordynowania swoich działań i utrzymywania więzi społecznych. Ta ulepszona komunikacja zwiększa spójność grupy i współpracę w różnych aspektach ich życia.
Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie zwierzęta odnoszą korzyści z życia w dużych grupach. Niektóre gatunki mogą posiadać specyficzne adaptacje lub strategie, które pozwalają im przetrwać i rozwijać się jako samotne osobniki lub w mniejszych grupach. Optymalna wielkość grupy dla gatunku zależy od różnych czynników, takich jak nisza ekologiczna, styl życia, siedlisko i historia ewolucji.