1. Polowanie i kłusownictwo: Historycznie rzecz biorąc, ludzie polowali na żubry niemal do wyginięcia ze względu na mięso, skórę i futro. Chociaż działania ochronne pomogły w odtworzeniu niektórych populacji żubrów, nadal mają miejsce nielegalne polowania i kłusownictwo.
2. Niszczenie i fragmentacja siedlisk: Działalność człowieka, taka jak rolnictwo, urbanizacja i wydobywanie zasobów, może zniszczyć lub fragmentaryzować siedliska żubrów. Zmiany te zakłócają ich naturalne szlaki migracji, dostęp do źródeł żywności i wody oraz ogólną zdolność do przetrwania.
3. Interakcje ze zwierzętami gospodarskimi: Żubry mogą wejść w konflikt ze zwierzętami hodowlanymi, zwłaszcza bydłem, o zasoby takie jak pastwiska i woda. Konkurencja ta może prowadzić do przenoszenia chorób między żubrami a zwierzętami hodowlanymi, stanowiąc zagrożenie dla obu gatunków.
4. Konflikty człowiek-dzika przyroda: Żubry mogą zbliżać się do osiedli ludzkich w poszukiwaniu pożywienia lub schronienia, co może prowadzić do potencjalnych konfliktów z ludźmi. Interakcje te mogą powodować szkody materialne, obrażenia, a nawet śmierć żubrów.
5. Przenoszenie chorób: Zwierzęta gospodarskie i inne gatunki dzikich zwierząt mogą przenosić choroby, które mogą zostać przeniesione na żubry. Choroby takie jak bruceloza i gruźlica stanowią zagrożenie dla populacji żubrów i wymagają ostrożnego zarządzania, aby zapobiec ich ogniskom.
6. Mieszanie genetyczne: Introgresja, proces krzyżowania się różnych gatunków lub podgatunków, może wystąpić między żubrami a bydłem domowym. Może to prowadzić do utraty czystości genetycznej w populacjach dzikich żubrów i potencjalnie wpływać na ich wartość ekologiczną.
7. Turystyka i rekreacja: Chociaż odpowiedzialna turystyka może podnieść świadomość na temat ochrony żubrów, nieuregulowana działalność człowieka w siedliskach żubrów może skutkować zakłóceniami, degradacją siedlisk i stresem dla zwierząt.
Aby złagodzić te negatywne interakcje i zapewnić długoterminowe przetrwanie żubrów, konieczne jest wdrożenie skutecznych strategii ochrony, uregulowanie polowań i kłusownictwa, zajęcie się problemem utraty i fragmentacji siedlisk, zarządzanie konfliktami ze zwierzętami hodowlanymi, zapobieganie przenoszeniu chorób oraz promowanie zrównoważonych praktyk turystycznych.