Jak jedzą Platyhelmenthes?

Platyhelminthes, znane również jako płaskie owsiki, wykazują różnorodne mechanizmy żywienia w zależności od ich specyficznych adaptacji. Oto kilka powszechnych sposobów, w jaki gatunki Platyhelminth otrzymują pokarm:

1. Suckers gardła: Wiele pasożytniczych płaskich owsików, takich jak liczba przypadków i tasiemca, posiada fary gardła lub haczyki. Struktury te pozwalają im przyczepić się do tkanek gospodarza i ssać składniki odżywcze. Na przykład przypadek wątroby (Fasciola hepatica) wykorzystuje swoją muskularną gardłę do przyczepności do przewodów żółciowych gospodarza i spożywania tkanek żółciowych i wątrobowych.

2. Syncytium trawienne: Niektóre gatunki Platyhelminth, takie jak tasiemce, mają wyspecjalizowany układ trawienny zwany Syncytium trawiennym. Składa się z sieci połączonych kanałów cytoplazmatycznych, które rozgałęzia się w całym ciele. Tasiemca pochłaniają składniki odżywcze bezpośrednio z trawionego materiału gospodarza w jelitach przez to syncyt.

3. Absorpcja przez powierzchnię ciała: Niektóre gatunki Platyhelminth mają uproszczony układ trawienny lub całkowicie nie mają przewodu pokarmowego. Absorbują składniki odżywcze przez przepuszczalną powierzchnię ciała. Na przykład planarna flatworm (Dugesia sp.) Wykorzystuje komórki naskórka do pochłaniania cząsteczek organicznych i wody z ich otoczenia.

4. jelita i jelita: Niektóre swobodne płaskie dżdżownice, takie jak turbelariancy, mają bardziej skomplikowany układ trawienny. Mają usta, muskularną gardłę, przełyk i jelito. Jedzenie zostaje schwytane i połknięte przez usta, rozbijane w gardłach i przełyku oraz strawowane w jelicie.

5. proboscis: Acoelomate Platyhelminth, takie jak Acoel Flatworm Convoluta roscoffensis, mają wyspecjalizowaną strukturę zwaną proboscis. Proboskis można wyciągnąć z ciała, aby pochłonąć ofiarę, a enzymy trawienne wydzielane z Proboscis rozkładają tkanki ofiary w celu wchłaniania.

Należy zauważyć, że mechanizmy żywieniowe gatunków platyhelmintu mogą się znacznie różnić w zależności od ich pasożytniczego lub swobodnego stylu życia, a także ich specyficznych adaptacji anatomicznych. Przykłady wspomniane powyżej reprezentują niektóre ze wspólnych strategii żywieniowych zaobserwowanych w tej różnorodnej grupie płaskich owsików.