Rozmiar :Norniki są na ogół mniejsze w porównaniu do innych gryzoni. Różnica ta znajduje odzwierciedlenie w ich budowie szkieletowej, przy czym kości norników są proporcjonalnie mniejsze.
Ogon :Norniki mają stosunkowo krótsze ogony w porównaniu do wielu innych gryzoni. Znajduje to odzwierciedlenie w liczbie kręgów ogonowych (kości ogonowych). Norniki mają zazwyczaj 20–30 kręgów ogonowych, podczas gdy inne gryzonie mogą mieć ich więcej.
Formuła dentystyczna :Wzór uzębienia norników jest odrębny. Mają 1 siekacz, 0 kłów, 3 przedtrzonowce i 3 zęby trzonowe po każdej stronie górnej i dolnej szczęki, co daje łącznie 16 zębów. Różni się to od wzoru uzębienia niektórych innych gryzoni, które mogą mieć różną liczbę siekaczy, kłów lub zębów trzonowych.
Struktura czaszki :Czaszki norników mają pewne unikalne cechy. Na przykład mają stosunkowo duże otwory międzyoczodołowe (otwory w czaszce między oczami), a ich łuki jarzmowe (kości policzkowe) są zazwyczaj węższe w porównaniu do innych gryzoni.
Proporcje kończyn :Norniki mają krótsze kończyny przednie w porównaniu do kończyn tylnych. Ta adaptacja pomaga im efektywnie poruszać się po podziemnych norach i tunelach, które są charakterystyczne dla ich kopiącego trybu życia.
Należy zauważyć, że są to różnice ogólne i mogą występować różnice między różnymi gatunkami norników. Ponadto specyficzne różnice w budowie szkieletu gryzoni i norników mogą być bardziej zróżnicowane i mogą wymagać szczegółowego porównania ich cech anatomicznych.