Czy to prawda, że ​​słonie ewoluują i tracą kły?

Tak, istnieją dowody sugerujące, że słonie w niektórych populacjach ewoluują i tracą kły. Zjawisko to zaobserwowano w niektórych regionach Afryki, zwłaszcza w krajach takich jak Mozambik i Tanzania, gdzie szerzy się kłusownictwo w celu zdobycia kości słoniowej.

Utrata kłów jest wynikiem doboru naturalnego. Słonie z mniejszymi kłami lub nie posiadające ich wcale są mniej narażone na ataki kłusowników, ponieważ uzyskana z nich kość słoniowa jest mniej wartościowa. Z biegiem czasu ta presja selekcyjna doprowadziła do wzrostu odsetka słoni z mniejszymi kłami lub bez kłów w tych populacjach.

Kły są ważne dla słoni, ponieważ służą różnym celom, takim jak kopanie w poszukiwaniu pożywienia, zdzieranie kory z drzew i obrona przed drapieżnikami. Nie wydaje się jednak, aby utrata kłów miała znaczący negatywny wpływ na całkowite przeżycie słoni. Bezkłowe osobniki Tus przystosowały się do swojego środowiska i nadal mogą rozwijać się w swoim naturalnym środowisku.

Postępująca utrata kłów u słoni jest bezpośrednią konsekwencją działalności człowieka, w szczególności nielegalnego handlu kością słoniową. Działania ochronne mające na celu zwalczanie kłusownictwa i ochronę populacji słoni mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia długoterminowego przetrwania tych majestatycznych stworzeń w ich naturalnych ekosystemach.