Werset biblijny z Mateusza 10:29 podkreśla ideę Boskiej Opatrzności; Wiara, że opieka i zaangażowanie Boga rozciągają się nawet na małe i pozornie nieistotne aspekty życia. W tym przypadku Sparrow jest wykorzystywany jako przykład ilustrujący, że nawet najmniej i „zapomniany” wśród wróbli wciąż podważa Boga i troskliwą uwagę.
Pojęcie „specjalnej opatrzności” często kojarzonych z chrześcijańskimi tradycjami teologicznymi sugeruje, że nawet w drobnych sprawach ludzkiej egzystencji jednostki powinny uznać boskie wskazówki i opatrzność, a wydarzenia często kierują się boskim celem, a nie tylko szansą. Zrozumienie podkreśla aktywną rolę Boga w reżyserii wszystkich dzieł jako części suwerennej i opiekuńczej Boga, aby poprowadzić ich ścieżkę.
W trakcie praktyk i przekonań religijnych takie przykłady nie ograniczają się do określonych religii, idee stojące za specjalną opatrzność oparte są na koncepcji zaangażowanych wydarzeń przewodniczych bóstwa, w tym w tych związanych z zwierzętami przyrodniczymi, jednostkami i okolicznościami dnia Życie dzienne.