1. ślimaki i ślimaki (gastropody):
- Wiele gatunków ślimaków i ślimaków ma męskie struktury reprodukcyjne zwane penisami, które wkładają do układu reprodukcyjnego kobiety, aby dostarczyć nasienie podczas krycia.
- Po kryciu niektóre gatunki praktykują magazynowanie nasienia w żeńskich przewodach rozrodczych, umożliwiając zapłodnienie, gdy warunki są korzystne dla rozwoju jaj.
2. bezkręgowce:owady, pająki, skorpiony:
- Wśród owadów, pająków i skorpionów nawożenie wewnętrzne jest powszechne. Pająki męskie wkładają nasienie na wyspecjalizowane struktury na swoich pedipalpów, które następnie wkładają do otworu reprodukcyjnego kobiety podczas krycia.
- W skorpionach mężczyzna używa specjalistycznych dodatków o nazwie „gonopody” do przenoszenia plemników na samicę podczas krycia, zapewniając wewnętrzne nawożenie.
3. Gady:węże, jaszczurki, krokodyli:
- Większość gadów, w tym węże, jaszczurki i krokodyli, wykazuje wewnętrzne zapłodnienie. Męskie węże mają hemipeny, które są sparowane narządy erekcyjne używane do dostarczania nasienia do cloaca kobiety podczas krycia.
- Jaszczurki i krokodyli posiadają również wyspecjalizowane struktury reprodukcyjne do nawożenia wewnętrznego.
4. płazów:żaby i salamandery:
- Żaby i inne płazy polegają na nawocieniu wewnętrznym. Męskie żaby mają wyspecjalizowane podkładki kciuka o nazwie „podkładki ślubne”, które pomagają chwycić samicę podczas ampleksusu, pozycję godową, podczas której samca uwalnia plemniki nad zewnętrznie ułożonymi jajami, umożliwiając wewnętrzne nawożenie.
5. ssaki:
- Ssaki są znane ze swoich wewnętrznych metod zapłodnienia. Podczas reprodukcji ssaki samce mają intromiczny narząd zwany penisem, który jest wstawiany do przewodu reprodukcyjnego kobiety, umożliwiając przeniesienie plemników do ciała samicy w celu nawożenia wewnętrznego.
- Ssaki często wykazują złożone zachowania reprodukcyjne i adaptacje fizjologiczne w celu wsparcia rozwoju zarodka w ciele lub woreczek zewnętrznych, w zależności od gatunku.
Przykłady te pokazują, że różne zwierzęta lądowe ewoluowały adaptacje wewnętrznego zapłodnienia, umożliwiając im skuteczne rozmnażanie się na lądzie, z dala od środowisk wodnych. Adaptacje te zapewniają dostarczanie nasienia bezpośrednio do przewodu reprodukcyjnego kobiety, zwiększając szanse na zapłodnienie i ułatwianie rozwoju zarodka w środowisku kobiety lub środowiska zewnętrznym, jak w przypadku niektórych gadów i płazów.