- chroni gamety: Wewnętrzne nawożenie zapewnia ochronę gamet przed środowiskiem zewnętrznym. Środki naziemne mogą być surowe i pełne potencjalnych zagrożeń, takich jak wysuszenie, wahania temperatury i drapieżniki, które mogą uszkodzić lub zniszczyć gamety. Utrzymując gamety w ciele, organizmy mogą zapobiec narażeniu na te zagrożenia, pomagając zapewnić pomyślne zapłodnienie.
- Zapobiega wysuwaniu: W przypadku wielu organizmów mieszkających w ziemi dostępność wody może być znaczącym wyzwaniem, szczególnie w środowiskach suchych lub półsarialnych. Wewnętrzne nawożenie umożliwia organizmom oszczędzanie wody, ponieważ nie wymaga wody zewnętrznej, aby gamety mogły się spotykać i łączyć. Ochrona wody ma kluczowe znaczenie dla gatunków żyjących w siedliskach, w których niedobór wody jest istotnym czynnikiem.
- Zwiększa wydajność zapłodnienia: Wewnętrzne nawożenie pozwala na bliskość i bezpośredni kontakt między gametami, zwiększając szanse na udane zapłodnienie. Środowisko wewnętrzne zapewnia bardziej kontrolowane i odpowiednie ustawienie zapłodnienia, wolne od zakłóceń zewnętrznych lub zakłóceń. Ta zwiększona wydajność jest korzystna w zapewnieniu kontynuacji gatunku w trudnych warunkach lądowych.
- obsługuje rozwój zarodków: Po zapłodnieniu rozwijający się zarodek może otrzymać pożywienie i ochronę w ciele kobiety. Środki naziemne mogą być nieprzewidywalne i narażać zarodki na różne stresory, takie jak ekstremalne temperatury, fluktuacyjna wilgotność i drapieżnictwo. Nawożenie wewnętrzne zapewnia stabilne i pielęgnujące środowisko dla rozwoju zarodka, zwiększając szanse na przetrwanie.
W rezultacie wewnętrzne zapłodnienie ewoluowało jako znacząca adaptacja dla wielu gatunków mieszkających w ziemi, pomagając im przezwyciężyć wyzwania związane z życiem naziemnym i zapewnianie ich sukcesu reprodukcyjnego.