Nefrydia, znana również jako kanaliki wydalnicze, są wyspecjalizowanymi strukturami zaangażowanymi w proces osmoregulacji i wydalania. Są one wyłożone komórek rzęskowych i zawierają kanały lub kanały, które łączą wewnętrzne płyny ustrojowe ze środowiskiem zewnętrznym. Nefridia filtrują odpady, takie jak związki azotowe i nadmiar wody, z płynów ustrojowych i transportują je do nerczycy w celu uwolnienia.
Liczba i rozmieszczenie nefridii i nefridioporów mogą różnić się w zależności od różnych grup bezkręgowców. Na przykład w płaskich owsikach zwykle istnieje wiele par protonephridia, każda kończy się w nefridioporze. W dżdżownicach i innych segmentowanych robakach nefridia są ułożone w segmentowym wzorze, a każdy segment ma parę nefridioporów.
Obecność i funkcjonowanie nefridii i nefridioporów odgrywają kluczową rolę w utrzymywaniu wewnętrznej wody i substancji rozpuszczonej organizmu, zapewniając prawidłowe funkcjonowanie różnych procesów fizjologicznych.